Taşizm, resim sanatında düzensiz biçimli renk lekeleri ve damlalarının kullanılmasını temel alan bir sanat akımıdır. Terim, Fransızca “tache” (leke) sözcüğünden türetilmiştir. Taşist anlayış ilk olarak Amerika’da Mark Tobey de görülmüştü. Bu anlayış önceden bir resmetme eylemini yadsıyarak, sanatsal yaratmada rastlantısalcılığın ön plana alınmasını öngörmektedir. Amerika’da ortaya çıkan soyut dışavurumculuk akımının Avrupa sanatındaki eşleniği olarak değerlendirilebilir. Paris Okulu terimi II. Dünya Savaşı’nın ardından taşizm yerine kullanılmaya başlamıştır. Chilvers’a göre taşizm terimi ilk kez 1951 yılında kullanılmıştır. Fransız eleştirmen ve ressam Michel Tapié tarafından yazılan Un Art autre adlı kitapla tüm dünyaya duyurulmuştur. Taşizm Kübizme tepki olarak doğmuştur. Ani fırça darbeleri, damla ve lekelerle özdeşleştirilmiş ve zaman zaman hat sanatını andıran bir kimliğe bürünmüştür. Taşizm, sanat eleştirisinin ön planda olduğu 1950’li yılların Fransası’nda başı çeken Art Informel akımıyla da yakından ilgilidir.Fakat, bu akımın algılanma biçimi geleneksel anlayışla pek örtüşmemektedir.
TEMSİLCİLERİ
Mark Tobey
Jean Dubuffet
Pierre Soulages
Nicholas de Stael
Hans Hartung
Serge Poliakoff
Georges Mathieu
