NEOKLASİZM


Horati’nin Yemini

Neoklasizm, Antik Yunan ve Antik Roma dönemine ait tarzların yeniden canlandırılmasıyla ortaya çıkan bir sanat akımdır. Fransa’da doğan bu anlayış, Sanat Tarihi dilinde “NeoKlasik Dönem” olarak adlandırılmıştır. Bu akımın en önemli özelliklerinden biri önceki dönem olan Barok Sanatı’na ve aşırı süslemeciliğe duyulan tepkinin ortaya konulmasıdır. Sanatçılar tabiat, aile, aile hayatı, iyilikseverlik gibi çeşitli duyguları ele alıp işlemiştir. 1700’li yıllarda yapılan arkeolojik kazıların Neoklasizme önemli bir etki yapmıştır. Bu kazıların önemli olanlarından bazıları Pompei’de yer almaktadır. Ayrıca James Stuart ve Nicholas Revett’in öncülük ettikleri Atina harabelerinin rölövesinin çıkarılması da bu hususta önemli aşamalardan birisi olarak kabul edilmektedir. Bu akım ilk olarak İtalya’nın Roma şehrinde başlamış, ardından barok ve rokoko akımlarının yaygın olarak bulunduğu Almanya gibi ülkelere sıçramıştır. Neoklasik resmin teknik özellikleri; ışığın getirdiği etkilerden uzak, perspektif ve derinlik aramayan, arka plana ağırlık veren keskinleşen çizgilerdir. Neoklasik akımını benimseyen sanatçılar için önemli olan çizgi ve form olup renkler ve ışık etkileri bütünüyle bir çizgi ve form bileşkesine bağlıdır. Onlara göre antik form anlayışı her şeye hakimdir. Bu akım daha çok mimari ve resimde etkili olmuştur.

TEMSİLCİLERİ
Jacques Louis David
Jean Pomuste Dominique Ingres
Marie – Guillemine Benoist
Anne Louis Girodet de Roucy Trioson
Adélaide Labille – Guiard
Antonio Cannova
Andrea Appiani
Johan Gottfri Schadow
Anselm Feuerbach
Angelica Kaufman
Nicolai Abildgaard
Christoffer Wilhelm Eckersberg
James Barry
Karl Briullov

PHP Code Snippets Powered By : XYZScripts.com